Gemiddeld amper 3,8 minuten per patiënt en nauwelijks aandacht voor zijn wensen, levensomstandigheden of draagkracht. Het zogenaamde Multidisciplinair Oncologisch Consult, het overleg dat bij elke nieuwe kankerbehandeling gebeurt, is vaak een gemiste kans. Dat blijkt uit onderzoek van de VUB waarover De Morgen bericht.

Welke behandeling kankerpatiënten krijgen, wordt in ons land bepaald door artsen en zorgverleners uit verschillende disciplines. Dat gebeurt op het Multidisciplinair Oncologisch Consult (MOC), dat sinds 2003 wordt gefinancierd door de overheid. Het idee is eenvoudig: alle zorgverleners (artsen, verpleegkundigen, psychologen, sociaal werkers...) van een patiënt rond de tafel verzamelen om een behandeling op maat uit te werken.

Alleen loopt het in de praktijk niet zo, leert onderzoek van dr. Melissa Horlait (Research Group Organisation, Policy and Social Inequalities in Health Care (OPIH), VUB). Zij volgde een driehonderdtal MOC's in zo'n zeven ziekenhuizen en zag hoe paramedici, verpleegkundigen en psychologen in het bijzonder nauwelijks tot niet betrokken worden bij zo'n consult. "Soms zijn ze niet eens aanwezig. Zijn ze er wel, dan komen ze zelden tot nooit aan het woord."

Veel heeft te maken met de tijdsdruk waarin zo'n MOC plaatsvindt. "We hebben het getimed", zegt Horlait in de krant. "Per patiënt wordt gemiddeld 3,8 minuten uitgetrokken. Dat is natuurlijk bitter weinig." Het overleg gaat dan ook veelal over louter het medische aspect.

Blijkbaar ziet Horlet wel over het hoofd dat de oorspronkelijke bedoeling van een MOC medisch is: overleg tussen specialisten onderling en met de huisarts. Zo staat het omschreven op de site van het Riziv.