De impact van de coronacrisis weegt extra zwaar voor kankerpatiënten: artsen en psychologen zien meer en meer zware angst- en depressieklachten. Bovendien merken ze dat mensen nog steeds terughoudend zijn om naar het ziekenhuis te komen, wat leidt tot uitgestelde diagnoses. "In geval van een kankerdiagnose kan dat verregaande gevolgen hebben", zegt professor Michel Delforge, voorzitter van het Leuvens Kankerinstituut.

Sinds half maart teistert het coronavirus en de bijhorende maatregelen het hele land. Voor kankerpatiënten weegt die impact extra zwaar bovenop hun eigen ziekte. Hadi Waelkens, diensthoofd psychologen in UZ Leuven, merkt dat patiënten zich vaker de vraag stellen of ze hun behandeling wel willen. "Het valt op dat zwaar zieke patiënten snell er willen stoppen met hun behandeling om palliatief naar huis te gaan. Maar ook mensen die aan het begin van hun behandeltraject staan, haken sneller af: ze zien een zware operatie en lange therapie nu niet zitten."

Door de beperkte bezoekregeling voelen kankerpatiënten zich bovendien eenzamer. Zorgverleners zien daardoor een toename van angst- en depressiegevoelens, en zelfs van claustrofobieklachten. "De muren komen op hen af", aldus Waelkens.

Ook de medische impact van de maatregelen valt niet te onderschatten. "Veel patiënten en hun familie zijn heel angstig om naar het ziekenhuis te komen", zegt professor Delforge. "Als iemand met klachten langer wacht om medische hulp te zoeken, kan dat in het geval van een kankerdiagnose verregaande gevolgen hebben. Daarnaast kiezen sommige patiënten er bewust voor om minder vaak naar het ziekenhuis te komen, waardoor ze minder nauwkeurig opgevolgd kunnen worden."

Wat de precieze impact is van het coronavirus op het aantal kankerdiagnoses en de gevolgen van uitgestelde diagnoses, wordt momenteel onderzocht.