Abdenour Nabid (1) evalueerde de duur van androgeendeprivatietherapie bij hoogrisicoprostaatkanker en stelde de eindresultaten voor van een fase 3-studie in deze context.
Nabid herinnerde eraan dat androgeendeprivatietherapie (ADT) op lange termijn in combinatie met radiotherapie (RT) de standaardtherapie is voor mannen met hoogrisicoprostaatkanker. Over de optimale duur van ADT bestaat echter nog weinig eensgezindheid. Om hierop een beter zicht te krijgen vergeleek Nabid uitkomsten van RT in combinatie met ofwel 36 ofwel 18 maanden ADT.
Voor deze studie includeerden Nabid en zijn team 630 mannen met hoogrisicoprostaatkanker. Ze werden gerandomiseerd voor RT (pelvis en prostaat) gecombineerd met 36 (arm 1; n = 310) of 18 maanden (arm 2; n = 320) ADT. De totale overleving (OS), de levenskwaliteit (QoL) en de ziektespecifieke overleving waren in deze studie primaire eindpunten.
Na een mediane follow-up van 9,4 jaar waren 290 patiënten overleden (147/310 arm 1 vs. 143/320 arm 2). De OS op 10 jaar bedroeg 62,4% in arm 1 en 62,0% in arm 2 (p = 0,8412). Analyse van de levenskwaliteit toonde een significant verschil (p < 0,001) voor 6/21 schalen en 13/55 items, in het voordeel van 18 maanden ADT.
Nabid besloot dat ADT gecombineerd met RT voor mannen met hoogrisicoprostaatkanker in alle veiligheid kan gereduceerd worden van 36 tot 18 maanden, zonder grote invloed op uitkomsten of levenskwaliteit. Op die manier moet het mogelijk zijn de neveneffecten en therapiekosten te drukken. Nabid meent derhalve dat 18 maanden ADT als nieuwe zorgstandaard kan beschouwd worden in deze populatie.
