Voor 30 juni dit jaar moet de medicomut voorstellen met individuele ziekenhuizen voorleggen aan het Verzekeringscomité, zegt het akkoord. Dat om de aanpak van complexe chirurgische ingrepen voor slokdarm- en pancreastumoren te verbeteren. Maar de Beroepsvereniging van Belgische Chirurgen ziet dat niet meteen zitten en somt daarvoor een waslijst aan redenen op.
Een greep daaruit.
- Men vertrekt niet van de netwerkgedachte maar van ingrepen die in 2014, 2015 en 2016 op één campus werden uitgevoerd. Dat lijkt de oprichting van netwerken voor de centralisatie van pathologieën compleet nutteloos te maken: de quota zijn al retrospectief en kunnen niet voor verschillende sites gelden. Als meerdere instellingen samengaan en prospectief tot een voldoende aantal komen, moeten zij gevalideerd kunnen worden.
- Omgevingscriteria voor deze ingrepen verbeteren de behandeilngskwaliteit. Een chirurgische permanentie verzekerd door chirurgen die deze ingrepen uitvoeren, gespecialiseerde anesthesisten, chirurgische teams met instrumentisten en operatieassistenten, intensive care.
- Bij de vaststelling van operatiequota voor chirurgen wordt er geen rekening gehouden met hun opgedane ervaring.
- De twee betrokken organen worden getroffen door zowel oncologische als niet-oncologische pathologieën die dezelfde operatiecodes hebben, maar waarvan de consequenties na de operatie zeer verschillen. Die moet je uitsluiten van het toepassingsgebied.
- Daarnaast formuleren de chirurgen dus ook nog andere pertinente opmerkingen, waarbij ook het verlies aan expertise van chirurgen om complexe traumatische pathologieën aan te pakken, zoals die voorkwamen na de terroristische aanslagen.
- Bovendien: een zekere toename van de afstand verslechtert de aanpak van ernstige aandoeningen. "De in het ontwerp voorgestelde centralisatie druist in tegen deze bevindingen en er is een zeer groot risico dat een overdreven centralisatie zal leiden tot een geneeskunde met twee snelheden", besluiten dr. Haeck en dr. Mansvelt van de beroepsvereniging.
