In een prospectieve, open-label, gerandomiseerde, multicentrische fase III-studie, gepubliceerd in The Lancet, kon niet worden aangetoond dat lokale excisie beter is dan totale mesorectale excisie bij patiënten met rectaal carcinoom. Ze wijzen erop dat een betere selectie van patiënten kan resulteren in een betere strategie.
Colorectale kanker is de op een na belangrijkste oorzaak van kankersterfte in ons land. Het succes van de screeningcampagnes verschilt van de ene regio tot de andere...
In een open-label-, niet-comparatieve fase 1-2-studie werd een gunstig veiligheidsprofiel van nivolumab aangetoond. De erin vastgestelde duurzame objectieve respons wijst op potentieel voor nivolumab bij de behandeling van gevorderd hepatocellulair carcinoom. Zo schrijven Anthony El-Khoueiry en collega’s in the Lancet.
Eén enkele flexibele sigmoïdoscopie blijft substantiële bescherming bieden voor de diagnose van colorectale kanker en sterfte. En die bescherming houdt tot 17 jaar aan. Dat suggereert gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek, gepubliceerd in the Lancet.
Regorafenib is de enige systemische behandeling met een aangetoonde winst in overleving bij patiënten met hepatocellulair carcinoom dat progressie vertoont onder sorafenib. Zo leert een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase 3-studie. The Lancet publiceert de resultaten.
Lu-dotataat resulteert in een duidelijk langere progressievrije overleving en een significant hogere respons dan een hoge dosis octreotide LAR bij patiënten met gevorderde neuro-endocriene midgut-tumoren. Dat suggereren de resultaten van een gerandomiseerde fase 3-studie waarvan de resultaten verschenen in The New England Journal of Medicine.
De adjuvante combinatie van gemcitabine en capecitabine zou de nieuwe zorgstandaard moeten zijn na pancreasresectie voor ductaal adenocarcinoom. Dat suggereert althans een multicentrische fase 3-studie in The Lancet.
Eric Tran en collega’s identificeerden een polyklonale CD8+ T-celrespons tegen mutant KRAS G12D in een patiënt met gemetastaseerd coloncarcinoom. Het New England Journal of Medicine brengt de resultaten.
Translationeel cel- en weefselonderzoek, departement pathologie en beelvorming, KU Leuven Tumorbudding wordt gedefinieerd als individuele cellen of kleine groepjes tot vijf tumorcellen die afsplitsen van de tumor. Dit is een proces dat meestal voorkomt ter hoogte van het invasiefront bij 20 tot 40% van de colorectale tumoren. Dit afsplitsen van tumorcellen is sterk geassocieerd met lymfovasculaire invasie, tumorale aantasting van de lymfeklieren en orgaanmetastasering. Bijgevolg is tumorbudding gerelateerd aan een negatieve prognose. Tot op heden is tumorbudding nog niet geïntegreerd in pathologische verslaggeving, wegens het gebrek aan een algemeen, wereldwijd aanvaard scoresysteem. Het mechanisme waardoor buddingcellen afsplitsen van de tumor en ze een verhoogde motiliteit verwerven, is nog steeds onbekend. In deze review geven we een samenvatting over de gebruikte definities, voorgestelde scoresystemen, eventuele prognostische relevantie en het biologische mechanisme dat leidt tot tumorbudding. Published ahead of print.
Brits onderzoek in the Lancet vestigt de aandacht op het feit dat de sociaal lagere klasse duidelijk minder vaak ingaat op de uitnodiging voor colonkankerscreening, hoewel de screening gratis is voor iedereen. Blijvende inspanningen zijn nodig om de verschillen weg te werken, waarbij een herinneringsbrief het effectiefst blijkt.
Onderzoek dat the New England Journal of Medicine publiceerde, suggereert dat afwezigheid van CDX2-expressie een subgroep van patiënten met colonkanker in stadium II met hoog risico identificeert die baat blijkt te hebben bij chemotherapie.
Servier kondigde op 26 februari 2016 aan dat het Comité voor geneesmiddelen voor menselijk gebruik (CHMP) van het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) een positief advies heeft uitgebracht voor Lonsurf® (trifluridine/tipiracil), voordien bekend als TAS-102. Het CHMP raadt Lonsurf® aan voor de behandeling van volwassen patiënten met gemetastaseerde colorectale kanker (mCRC) die eerder werden behandeld met, of niet in aanmerking komen voor beschikbare therapieën, onder andere chemotherapie met fluoropyrimidine, oxaliplatine en irinotecan, anti-VEGF-middelen en anti-EGFR-middelen.
Nanoliposomaal irinotecan, in combinatie met fluoro-uracil en folinezuur verlengt de overleving met een aanvaardbaar veiligheidsprofiel bij patiënten met gemetastaseerd ductaal adenocarcinoom van het pancreas die voorheen op gemcitabine gebaseerde therapie kregen. Dat schrijven Andrea Wang-Gillam en collega’s in the Lancet.
FOLFOXIRI plus bevacizumab geeft een betere uitkomst dan FOLFIRI plus bevacizumab bij patiënten met gemetastaseerd colorectaal carcinoom. Wel gaat FOLFOXIRI plus bevacizumab gepaard met meer neveneffecten. Zo besluiten Fotios Loupakis en collega’s in the New England Journal of Medicine.
[1. Dienst Radiotherapie, UZ Brussel, VUB. 2. Dienst Gastro-enterologie, UZ Brussel, VUB] Patiënten met lokaal gevorderd rectumcarcinoom (stadium T3-T4) ondergaan preoperatieve radiotherapie gedurende 5 weken, met als doel het risico op lokaal recidief te beperken en heelkundige wegname van de tumor te faciliteren. Concomitante toediening van chemotherapie tijdens radiotherapie wordt beschouwd als een standaardbehandeling, maar heeft geen bewezen effect op de overleving of de incidentie van metastasen. Daarnaast is deze behandeling geassocieerd met belangrijke acute en laattijdige neveneffecten. Om de toxiciteit te verminderen, wordt intensiteitsgemoduleerde en beeldgestuurde radiotherapie (IMRT-IGRT) door middel van het Tomotherapie-systeem toegepast voor de preoperatieve radiotherapie van T3-T4 rectumcarcinoom. Door een continue verandering van de intensiteit van de bestraling (IMRT) kunnen de omliggende gezonde weefsels maximaal gespaard worden, en door de beeldgestuurde radiotherapie (IGRT) kunnen de patiënt en de tumor dagelijks exact gepositioneerd worden. Daarnaast is er een toenemende vraag naar bestraling met hoge precisie van metastasen bij patiënten met colorectale kanker die niet in aanmerking komen voor een heelkundige ingreep en/of chemotherapie. Met behulp van het VERO-systeem is het mogelijk om met de bestralingsbundel bewegende metastasen tijdens de ademhaling te volgen. Deze innoverende techniek wordt ‘tracking’ genoemd. Published ahead of print.
De laatste decennia is de behandeling van rectumkanker er enorm op vooruitgegaan. De standaardbehandeling bij plaatselijk gevorderde rectumkanker bestaat nu uit preoperatieve chemoradiotherapie gevolgd door een totale mesorectale excisie...
FOLFIRINOX geeft aanleiding tot een langere overleving maar met meer toxiciteit dan gemcitabine bij patiënten met gemetastaseerde pancreaskanker. Het is een therapeutische optie voor patiënten die nog een goede algemene conditie hebben. Dat schrijven onderzoekers in het New England Journal of Medicine.
Mits een aangepast design, met onder meer gereduceerde startdoses voor chemotherapie, kunnen oudere en fragiele patiënten zeker deelnemen aan gerandomiseerde, gecontroleerde studies. Dat besluiten Matthew Seymour en collega’s uit MRC FOCUS2. De resultaten verschenen in The Lancet.
Bij personen met een genetische voorbeschiktheid voor colorectale kanker zou langdurig gebruik van acetylsalicylzuur de kankerincidentie doen dalen. Dat suggereren de resultaten van internationaal onderzoek in The Lancet.
Het quadrivalente HPV (qHPV)-vaccin lijkt de incidentie van anale intra-epitheliale tumoren, ook die van graad 2 en 3, te verminderen bij mannen die seks hebben met mannen. Het vaccin toont een gunstig veiligheidsprofiel en kan helpen om het risico op anale kanker in te dijken.
De meerderheid van patiënten met colorectale kanker heeft geen lynchsyndroom. Toch is systematisch screenen naar MMR-genmutaties bij alle personen met colorectale kanker een verantwoorde strategie. Dat besluiten onderzoekers van het EPICOLON Consortium in het JAMA.
Het adenocarcinoom van de maag is één van de belangrijkste oorzaken van kankersterfte ter wereld. De diagnose wordt vaak laat gesteld, waardoor een in opzet curatieve behandeling moeilijk wordt. Chirurgie is nog altijd de beste behandeling voor een plaatselijk gevorderd carcinoom in combinatie met een ‘sandwichbehandeling’ met adjuvante chemo- of radio-chemotherapie.
In tegenstelling tot patiënten die een gunstige respons vertonen op de klassieke preoperatieve (chemo)radiotherapie voor wie orgaansparende strategieën tot de mogelijkheden behoren, hebben patiënten met een ugly tumor een geïntensifieerde behandeling nodig. Deze intensivering kan bekomen worden door het toevoegen van moleculair gerichte stoffen aan de behandeling. In dit overzicht zullen we ons beperken tot de inhibitoren van de ‘epidermal growth factor receptor’ (EGFR) en van de ‘vascular endothelial growth factor’ (VEGF).
Door de frequentere en ook vroegere diagnose van het hepatocellulaire carcinoom (HCC) en door de beschikbaarheid van een groot scala aan behandelingen die variëren van nihilisme (onthouding) tot maximalisme (totale hepatectomie en levertransplantatie) moet het therapeutische algoritme van deze aandoening constant aangepast worden. Door de ontwikkeling van de verschillende locoregionale behandelingen (LRT) en, in grotere mate, van de kinaseremmers, wordt de rol van de enige potentieel curatieve behandeling van deze aandoening, de heelkunde, zwaar op de proef gesteld (1, 2). Deze publicatie is erop gericht een actueel inzicht te geven van de behandeling van HCC zowel bij cirrotische als niet-cirrotische patiënten. Hierbij wordt de klemtoon gelegd op de belangrijke rol van tumorale ‘downstaging’ en van levertransplantatie.
Bij het sluiten van de incisie na distale pancreatectomie reduceert hechten met nietjes het risico op een pancreasfistel niet meer dan hechten met naald en draad. Dat besluit een internationaal onderzoeksteam uit een gerandomiseerde, gecontroleerde studie waarvan de resultaten in The Lancet verschenen.
Onco-Hemato Vol. 19 Nr. 1
Schrijf u gratis in op onze wekelijkse nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws en nog veel meer ...
